Lieve J,

Tegen de tijd dat jij dit leest, is het vast al bijna Kerstmis. Maar ik schrijf deze brief op je verjaardag. Proficiat! Wat zal dit nieuwe levensjaar je allemaal gaan brengen? In elk geval al dat spannende moment rondom je tweede boek natuurlijk. (Dat duurt niet lang meer, toch? Ruim een maand nog, als ik me niet vergis. Wat vreselijk spannend!) En wie weet, in het kielzog daarvan wel financiële zelfstandigheid en publieke waardering. Ik gun het je van harte. Je verdient het!

Het spijt me dat mijn felicitaties je niet op tijd bereiken. Ik had deze brief eerder moeten schrijven en versturen. Maar je weet hoe dat gaat. In de drukte van december loop ik altijd een beetje achter de feiten aan. Het is één grote hectiek van werk dat nog net op tijd af moet, gezellige kerstborrels, etentjes en familieafspraken. En natuurlijk krijg ik het goede idee voor een kerstkaart altijd net iets te laat, zodat het maken ervan ook de nodige stress oplevert.

Maar daar moet jij allemaal geen boodschap aan hebben. Hoe heb je je verjaardag gevierd dit jaar? Ben je bij H gaan logeren in Londen, om daar met een stel vriendinnen lekker aan de boemel te gaan? Of heeft je familie een surpriseparty georganiseerd bij het landhuis van E? Waar je naartoe bent getroond onder het mom van een extra decemberdienst in het naastgelegen kerkje? Of heb je open huis gehouden, en zijn alle bekenden uit de wijde omtrek langs geweest om zich te goed te doen aan exquise hapjes van de traiteur uit Alton?

Of … was het net als vorig jaar? Niet te veel poespas en doen alsof het een gewone dag is waarop je kunt schrijven van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat? Met als enkele uitspatting de heerlijke cheesecake met amandel van Martha? En een handvol goedbedoelde zelfgemaakte cadeautjes van je huisgenoten?

Ik vermoed dat het dat laatste scenario is geworden. En ik kan je geen ongelijk geven. Ik neem vanmiddag, nadat ik deze brief gepost heb, thee met scones ter ere van jou. Nogmaals gefeliciteerd. Dat het maar een heel mooi jaar mag worden voor je!

Liefs,
A

Anke Werker en Rick de Haas

‘Follies and nonsense, whims and inconsistencies do divert me, I own, and I laugh at them whenever I can.’
Met dit citaat van Jane Austen (1775-1817) als motto schrijft Anke Werker (1972) brieven aan deze schrijfster. Een reactie verwacht ze niet. Wel hoopt ze antwoord te vinden op de vraag hoe anders de wereld van nu is in vergelijking met twee eeuwen geleden. En, is die wereld wel zo anders? Illustrator Rick de Haas voorziet de brieven van commentaar in beeld.