Door Anke Werker
Hoezo vooringenomen? Toen ik de eerste aankondiging van All Roads Lead to Austen las, was mijn reactie: het zal wel zo’n dweperig Amerikaans boek zijn. Maar al na een paar bladzijden lezen moest ik mijn mening herzien. Anders zou ik ook niets geleerd hebben van Jane Austen. In Pride and Prejudice maakt zij immers korte metten met het hebben van vooroordelen.
All Roads Lead to Austen is een toegankelijk reisverslag van een Austen-liefhebber die zichzelf ten doel stelt een nieuwe taal te leren. Dit om in staat te zijn in andere landen met mensen te kunnen discussiëren over de boeken van Jane Austen. Maar meer nog verhaalt het boek over een universele band tussen lezers en over het genot om met gelijkgestemden over boeken te kunnen praten. Want hoe verschillend de levens ook zijn van alle mensen die Smith ontmoet tijdens haar reis door onder andere Guatamala, Chili, Paraguay en Argentinië, ze delen met elkaar de liefde voor boeken.
Een nieuwe taal leren blijkt niet eenvoudig en leidt vaak tot misverstanden. Maar Smith kiest nooit de makkelijke weg, en dat siert haar. Met humor en zelfspot schrijft ze over haar blunders en vooroordelen. (Ja, ook Smith geeft toe dat ze haar mening vaak te snel klaar had tijdens haar reis!) Maar ook over de tegenslagen die ze te verwerken krijgt. En over de boeken die ze overal koopt. Want Smith leest meer dan alleen de boeken van Austen. En zo laat ze ook de lezer kennismaken met de topstukken van de Zuid-Amerikaanse literatuur.
De opzet van Smith is geslaagd. Na haar lange reis spreekt ze Spaans en heeft ze in allerlei landen gesproken met gelijkgestemden. En vervolgens heeft ze er ook nog een onderhoudend boek over geschreven. Ik moet bekennen dat ik een beetje jaloers op haar ben geworden. Op haar lef, haar doorzettingsvermogen én haar sabbatical.
Anke Werker (1972) is columnist voor JaneAusten.nl.
