Lieve J,
Wat zijn C en jij reislustig de laatste tijd. Eerst al die reis naar Nederland, en nu schrijf je dat er zelfs plannen zijn voor een cruise! Avontuurlijk hoor. En ja, het is vast een leuke manier om te ervaren hoe het leven aan boord van een schip eraan toegaat. Al moet je niet verwachten dat je hiermee een betrouwbaar beeld krijgt van het leven van je broers bij de marine: een negendaagse zeereis anno nu is niet te vergelijken met een maanden- of zelfs jarenlange expeditie naar de andere kant van de wereld.
Zo’n cruiseschip is van alle gemakken voorzien. Volgens mij heb je zelfs het grootste deel van de tijd niet door dat je op zee bent. Als ik zo het programma bekijk, is het dagelijks leven aan boord vergelijkbaar met jullie leven aan vaste wal. Een high tea, een bal, leuke activiteiten en spelletjes… Jullie zullen je geen moment vervelen! En vanuit je comfortabele hut ben je binnen een paar minuten bij alle entertainment. Wat een gemak.
Ik heb weleens gehoord van zweepslagen bij het niet volgen van de dresscode.
En nee, jullie hoeven je ook echt geen zorgen te maken over ongemakken tijdens de reis. Waar was je ook weer bang voor? Geseling, scheurbuik, muiterij, kielhalen en dronkenschap? Jouw broers hebben daar regelmatig mee te maken, maar tijdens een cruise op het luxe schip de Opera komen die praktijken nauwelijks voor. Ik heb weleens gehoord van zweepslagen bij het niet volgen van de dresscode. En op het niet opeten van je sandwiches staat geloof ik een dag eenzame opsluiting. Maar kielhalen gebeurt slechts bij hoge uitzondering: enkel bij het niet opvolgen van de instructies van de bemanning.
Niets om je zorgen over te maken dus. Zolang je de juiste baljurk draagt, netjes je bord leeg eet en alles doet wat het personeel je opdraagt, is er niets aan de hand. Wat zullen jullie uitkijken naar deze vakantie! Ik zou bijna jaloers worden…
Liefs,
A
Anke Werker en Rick de Haas
‘Follies and nonsense, whims and inconsistencies do divert me, I own, and I laugh at them whenever I can.’
Met dit citaat van Jane Austen (1775-1817) als motto schrijft Anke Werker (1972) brieven aan deze schrijfster. Een reactie verwacht ze niet. Wel hoopt ze antwoord te vinden op de vraag hoe anders de wereld van nu is in vergelijking met twee eeuwen geleden. En, is die wereld wel zo anders? Illustrator Rick de Haas voorziet de brieven van commentaar in beeld.
