Door Anke Werker
Als ik me niet vergis, was het in het najaar van 1996. Ik was net terug van een stage in Zuid-Afrika en ik besloot mijn scriptie te wijden aan Jane Austen en de verfilmingen die net verschenen waren van drie van haar romans. Een opmerkelijk feit vond ik dat toen, drie films in een jaar tijd gebaseerd op de boeken van één vrouw. En toen was daar ook nog een BBC-serie van Pride and Prejudice.

Achteraf gezien is het een beslissend moment geweest, Pride and Prejudice in 1996. Niet alleen voor Colin Firth, ook voor mij. Niet dat ik dat doorhad op dat moment. Het waren toen gewoon weken waarin ik van aflevering naar aflevering leefde. En die afleveringen nam ik op videobanden op. De videorecorder had ik zelfs speciaal voor dat doel gekocht. Een hele investering voor een student!

Maar om mijzelf nu een Janeite te noemen…

Die scriptie was het begin van een fascinatie die tot op de dag van vandaag voortduurt. Al snel ontdekte ik dat het helemaal niet uitzonderlijk was dat er een aantal verfilmingen tegelijk verschenen. En intussen heb ik wel gekkere uitspattingen begaan: dubbele boeken aanschaffen, reisjes naar Engeland om plekken te bezoeken die iets te maken hebben met Jane Austen, en zelfs een tripje naar New York om daar een tentoonstelling te kunnen zien met brieven en manuscripten van Jane Austen. Maar om mezelf nu een Janeite te noemen … Eerder een bewonderaar.