Lieve J,
Maandag kreeg ik je brief. Voor jou is het minder leuk, maar ik was blij te lezen dat jouw zomerjurken ook een beetje strak zitten. Gedeelde smart is halve smart. En blijven bewegen maar. Al heb je wel gelijk. Een dame láát zich roeien. Dat doet ze niet zelf.
Deze week had ik weer wat! Echt, ik doe mijn best om mee te gaan in de vaart der volkeren. Beroepsmatig is het belangrijk om op de hoogte te zijn van alle digitale ontwikkelingen, apparaten en snufjes. Ik weet ongeveer wat ze kunnen en wanneer je ze kunt inzetten.
Ik gebruik ze echter nooit. Niet uit mezelf althans. En ik kan me er telkens weer over verbazen dat anderen er wel een toepassing voor vinden in hun dagelijks leven. Soms voel ik me zelfs een beetje wereldvreemd. Dinsdag had ik vertraging tijdens een treinreis. Gelaten stond ik te wachten, tussen een steeds groter wordende groep medereizigers. Af en toe zag ik een hand met een telefoontje de lucht in gaan. Aanvankelijk drong het niet tot me door. Ik was bezig met het luisteren naar omroepberichten en het lezen van de informatieborden. Toen er een trein stopte en er veel mensen uitstapten die hun telefoontje omhooghielden, moest ik het weten. Wat deden deze mensen?
Mijn collega en medereiziger legde me geduldig uit dat deze mensen een foto maakten van de wachtende menigte op het perron om erover te twitteren. Het drong tot me door dat ik die ochtend zonder toestemming te hebben gegeven op tientallen foto’s was gezet. En dat terwijl ik zo gesteld ben op mijn privacy!
Welkom in de echte wereld heet dat. Ik ben deze dagen jaloers op jou. Van jou is er maar één afbeelding in omloop: het klein portretje dat je zus van je maakte. Het is verre van volmaakt, maar dat is nu juist een van de sterke kanten ervan. Iedereen die echt in je geïnteresseerd is kan het zelf verder invullen.
Of wat er zo ontstaat waarheidsgetrouw is, weet je niet. Maar in mijn ogen is het sowieso beter om iets aan de verbeelding over te laten. Zowel van lezers als van kijkers. Dat is mysterieuzer dan vierentwintig uur per dag twitteren over onzinnigheden als een treinvertraging. Dus houden zo, dat ene portret. Je zult zien dat er uiteindelijk veel meer over je gesproken wordt.
‘Dat is mysterieuzer dan vierentwintig uur per dag twitteren over onzinnigheden als een treinvertraging.’
Amen! 😉
Weer een ge-wel-dig stuk en prachtige tekeningen!