Door Anke Werker
Oprecht verbaasd ben ik als de boekverkoper meteen weet over welk boek ik het heb. ‘Northanger Abbey door Val McDermid? Ja hoor, dat hebben we.’ En hij verwijst me naar een plank met in prijs verlaagde hardcoverboeken achteraan in de winkel. Of heb ik liever de paperbackeditie die onlangs is verschenen? Ik kies de hardcoveruitgave.
Ik had verwacht te worden gecorrigeerd. ‘Nee, Northanger Abbey is van Jane Austen. Kom, ik breng u wel even naar de klassiekers.’ Naar mijn idee is het project van uitgever Harper Collins (het laten herschrijven van Jane Austens zes romans door hedendaagse schrijvers) bij het verschijnen van de tweede roman al in de vergetelheid geraakt. Maar daarvan is niets te merken bij deze goed geïnformeerde boekverkoper.
Edinburgh
De nieuwe versie van Northanger Abbey is gesitueerd rondom het Fringe Festival in Edinburgh. Catherine Morland bezoekt dit festival samen met vrienden van haar ouders, de Allens. Meneer Allen is een belangrijke man in de theaterwereld, en dankzij zijn connecties is het eenvoudig om alle voorstellingen en optredens bij te wonen. Cat, zoals Catherine liever genoemd wordt, is beschermd opgegroeid in een klein plaatsje in Dorset, waar haar moeder thuis onderwijs gaf aan Cat en haar broer en zussen. Door het verblijf in Edinburgh gaat er een nieuwe wereld voor Cat open. Ze maakt nieuwe dingen mee, maar vooral ook ontmoet ze nieuwe mensen. Ze sluit vriendschap met Bella Thorpe en ontmoet Henry en Eleanor Tilney.
Geloofwaardig
Alle verwikkelingen uit de oorspronkelijke verhaallijn komen dus terug in deze eigentijdse versie. Het blijft echter moeilijk om de achtergrond van de personages geloofwaardig te vinden. Daar ligt de uitdaging voor de bewerkers van Jane Austens boeken. Tweehonderd jaar geleden was het geloofwaardig dat mensen uit gegoede families weinig om handen hadden. Maar nu is het niet overtuigend dat iemand als bijvoorbeeld Eleanor Tilney berust in haar lot. Wat kan haar er nog van weerhouden zich te ontworstelen aan het juk van haar vader?
Social Media
Maar Val McDermid heeft er wel een nieuw boek van gemaakt met een mooie setting in Schotland, grappige verwikkelingen met en via social media, en een heldin die ontwapenend (en bij vlagen ook tenenkrommend) naïef is. Ze slaagt erin te laten zien dat Northanger Abbey een verhaal is over (en voor) tieners. Daardoor realiseer ik me opnieuw dat Jane Austen zelf nog echt jong was toen ze dit boek schreef (de eerste versie is uit 1798). Het lukte haar toen al om met de afstand van een toeschouwer te kijken naar leeftijdsgenoten die feit en fictie verwarden door hun gedweep met boeken en verhalen. Kortom, als lezer word je je nog meer bewust van haar meesterschap. Alleen al daarom is het de moeite waard om Northanger Abbey nieuwe stijl te lezen.
