De roman I Capture the Castle van Dodie Smith is een echte klassieker in de Engelse literatuur en zit vol met Austen-referenties. Een splinternieuwe, frisse vertaling is deze maand verschenen bij Uitgeverij Karmijn onder de titel De dagboeken van Cassandra Mortmain. Wij mogen een exemplaar weggeven!

Verderop lees je hoe jij kans maakt op De dagboeken van Cassandra Mortmain.

Waar gaat het boek over?

De scherpzinnige en humoristische Cassandra Mortmain is 17 jaar en woont met haar excentrieke familie in de ruïne van een middeleeuws kasteel. Haar vader schreef ooit een bestseller, maar slijt sindsdien zijn dagen door detectives te lezen in zijn studeerkamer. De familie, waaronder stiefmoeder Topaas, zus Rose en broer Thomas, moet zien rond te komen van … niets.

Cassandra verdrijft de tijd door haar dagelijkse belevenissen en observaties op te schrijven in een aantal dagboeken. Al was haar leven al nooit saai te noemen, door de komst van een rijke Amerikaanse erfgenaam op het naastgelegen kasteel wordt haar leven opeens behoorlijk overhoop gegooid.

Grote fans met grote namen

Het zijn niet bepaald de minsten die De dagboeken van Cassandra Mortmain op hun lijst van grote favorieten hebben staan. J.K. Rowling (Harry Potter) zei over het boek: ‘When I read this book it immediately became one of my favourite novels of all time, and I was very annoyed that nobody had told me about it before.’ En Joanne Trollope zei: ‘I know of few novels -except Pride and Prejudice– that inspire as much fierce lifelong affection in their readers.’

Doe mee aan onze prijsvraag

Wil jij kans maken op De dagboeken van Cassandra Mortmain? Beantwoord dan de volgende vraag:
Jane Austen had twee belangrijke Cassandra’s in haar leven, wie waren zij?
Vul onderstaand formulier in om mee te doen. Je kunt meedoen tot en met zondag 30 april 2017.
Let op, je mag één keer meedoen, dubbele inzendingen worden verwijderd.

Helaas, je kunt niet meer meedoen aan deze prijsvraag.

|

(…) sommige personages in boeken zijn heel echt, zoals die in de boeken van Jane Austen. Ik weet dat die vijf meisjes Bennet aan het begin van Pride and Prejudice niet weten hoe snel ze zich op de jongemannen op Netherfield Park moeten werpen, zonder ook maar één gedachte te wijden aan wat het huwelijk inhoudt.

|

‘Ging er bij jou geen lichtje branden toen Miss Marcy vertelde dat Scoatney Hall weer bewoond gaat worden? Ik moest denken aan het begin van Pride and Prejudice, als Mrs Bennet vraagt: “Heb je gehoord dat Netherfield Park eindelijk verhuurd is?” En dan gaat Mr Bennet een bezoek brengen aan de nieuwe rijke eigenaar.’
‘Mr Bennet was hem geen huur schuldig,’ zei ik.
‘Vader zou toch niet gaan. Wat zou ik graag geleefd hebben in een roman van Jane Austen!’
Ik zei dat mijn voorkeur uitging naar een boek van Charlotte Brontë.
‘Wat zou het leukst zijn: Jane met een vleugje Charlotte, of Charlotte met een vleugje Jane?’
Ik geniet van dit soort discussies, maar ik wilde verder met mijn dagboek, dus zei ik alleen: ‘Van allebei de helft zou perfect zijn’, en ik begon verwoed te schrijven.

|

Ik ben niet van plan om het soort schrijver te worden dat alleen in afzondering kan werken. Per slot van rekening schreef Jane Austen in de woonkamer, ze moffelde haar werk alleen weg als er een bezoeker binnenkwam (hoewel ik wed dat ze er wel het een en ander bij dacht!). Maar ik ben nog lang geen Jane Austen, en er zijn grenzen aan wat ik kan verdragen. En als ik het kasteel ga beschrijven, wil ik dat in alle rust kunnen doen.