2017 is een bijzonder Jane Austen jaar. We herdenken dat Austen 200 jaar geleden stierf, maar vieren vooral haar leven en haar werk. Schrijfster Anke Werker en illustrator Sanne van der Bruggen doen dat met hun maandelijkse column ‘Happy Jane Year’. Dit is de derde aflevering.
Iedere maand verschijnen er wel nieuwe Jane Austen-producten op de markt. Van boeken tot servies, van patronen tot thee en van dekens tot sieraden. Als Janeite kun je jezelf en je huis van onder tot boven in Jane Austen-sferen hullen. Hoog tijd om Jane Austen als merk eens onder de loep te nemen. Met speciale aandacht voor de … Jane Austen-pleisters!
Denk je Jane Austen eens in in de museumwinkel bij haar oude woonhuis in Chawton. En stel je voor hoe ze daar om zich heen zou kijken. Vol verbazing misschien. Verbouwereerd wellicht ook. En misschien zelfs wel met afschuw. ‘Lieve hemel, ik kan mezelf niet ontlopen!’ zou ze kunnen uitroepen (net als admiraal Croft in Persuasion dat doet bij het zien van de vele spiegels in Kellynch Hall). ‘Zoveel producten die mijn naam dragen. Zoveel voorwerpen voorzien van een afbeelding die in de verte iets van mij wegheeft. En wat is dit eigenlijk?’
Dat laatste zou ze zeggen terwijl ze een blikje met Jane Austen-pleisters oppakte.
Spinnenweb
Een behulpzame winkelbediende zou toesnellen en haar uitleggen dat het leuke roze bewaarblikje pleisters bevat, met daarop de afbeelding van een fictieve Jane en met toepasselijke citaten.
‘Mijn moeder gebruikte de draden van een spinnenweb om wondjes mee te verbinden,’ zou de eerste reactie van Jane kunnen zijn. ‘Een heel effectief huismiddeltje, maar wel wat ouderwets. Zelf houd ik meer van pleisters. Ze blijven beter zitten en ze zijn ook hygiënischer.’
Even zou ze in gepeins verzinken, terwijl haar blik afdwaalde naar het raam.
‘Juffrouw Austen?’ zou de stem van de winkelbediende aarzelend klinken. ‘Juffrouw Austen, zal ik een blikje pleisters voor u inpakken?’
(Lees verder onder de illustratie)
‘Wat zegt u?’ zou Jane afwezig zeggen. ‘O pardon, ik was even afgeleid. Ik moest denken aan mijn boek Emma, waarin meneer Elton op zeker moment een verwonding heeft aan zijn vinger (hij snijdt zich aan een pennenmesje). Harriet Smith schiet te hulp – ze heeft altijd pleisters bij zich in haar handtasje – en geeft hem een stuk wondpleister. Meneer Elton knipt het op maat en speelt vervolgens gedachteloos met het resterende stukje tot hij het teruggeeft aan Harriet.’
Dwaasheid
‘Ja, ik weet welke scène u bedoelt,’ zou de winkelbediende zich haasten te antwoorden, omdat ze niets liever wil dan laten zien hoeveel ze afweet van de schrijfster en haar romans. ‘Voor Harriet wordt het onbeduidende stukje pleister iets heel bijzonders. In hoofdstuk 40 komt dat aan het licht als ze zegt: “En toen moest ik, in mijn dwaasheid, het dus als iets heel kostbaars beschouwen; en ik heb het bewaard, om nooit te gebruiken, en om af en toe op heel bijzondere ogenblikken naar te kijken.”’
‘Mijn complimenten, u bent goed op de hoogte,’ zou Jane’s reactie kunnen zijn. Om dan te vervolgen met: ‘Harriet is een beetje een tragische figuur, vind ik achteraf gezien. En in die scène heb ik haar werkelijk belachelijk gemaakt. Terwijl ze eigenlijk natuurlijk zeer verstandig is, door altijd een stukje pleister bij zich te dragen. Een ongeluk zit in een klein hoekje. De Jane Austen-pleisters vind ik dan ook een fantastisch product. Iedere jonge vrouw zou er een blikje – wat een praktische hersluitbare verpakking! – van bij zich moeten dragen!’
Over de makers van Happy Jane Year
Boekenmakers en boekenliefhebbers, dat zijn Anke Werker (schrijver) en Sanne van der Bruggen (illustrator) al zo lang ze zich kunnen herinneren. En bewonderaars van Jane Austen. Samen belichten ze hier van maand tot maand ‘Something very Austen’ en brengen daarmee hun fascinatie en liefde voor de schrijfster tot leven in woord en beeld.
