Deze inzending voor onze Pride and Prejudice schrijfwedstrijd werd geschreven door Kirsten Steins.

Darcy zat gehurkt op de grond en sprong toen een stukje verderop. Weer hopte hij omhoog en er werd flink gegiecheld door Kitty. Zelfs de serieuze Mary leek haar mondhoeken niet geheel onder controle te hebben. Elizabeth riep “springen, sprong, huppen, hoppen?” Darcy beeldde met zijn handen uit dat Lizzie door moest gaan met raden. Zijn haar dat altijd keurig in model zat, had nu iets wilds en woest aantrekkelijks. Ook zijn cravat zat niet meer zo in de plooi als normaal.
De sterke en trotse man die ze zo lang geleden had ontmoet, had nooit kunnen voorzien dat hij op zaterdagavond, een jaar na hun huwelijk, met de hele Bennet-clan bij kaarslicht een spelletje hints zou spelen. Hij had niet staan juichen bij het idee aan deze avond. Maar nu dat de vrolijkheid eenmaal aan de gang was, deed hij vol overtuiging mee. Married life deed hem duidelijk goed.
“Een kikker”, riep Georgiana, “het is een kikker.” Darcy gaf aan dat ze in de goede richting zat. Hij hield nu drie vingers omhoog.
“Derde woord”, zei Kitty. “Hij gaat nu het derde woord uitbeelden.” Dit werd een makkie, het was overduidelijk: op. Dus het was nu: Ver, kikker, op…

Mevrouw Bennet snikte, terwijl ze driftig met haar kanten zakdoek een traantje wegpinkte.

Darcy kreeg een ondeugende glinstering in zijn ogen en greep Elizabeths arm, hij trok haar van de stoel af. En toen ze naast hem stond wees hij naar haar. Hij streek een ontsnapte krul van haar voorhoofd en staarde diep in haar ogen. “Ver Kikker op Elizabeth?”, vroeg Mary, “wat is dat nou weer?” “Verkikkerd op jou”, verklapte Darcy met een warme stem, nog steeds wegzinkend in de ogen van Lizzie. Zijn lippen daalden neer op die van zijn vrouw.
Mevrouw Bennet snikte, terwijl ze driftig met haar kanten zakdoek een traantje wegpinkte. “10.000 pond per jaar en zo ontzettend knap, 10.000 pond per jaar.” Tja, sommige dingen veranderen nooit.
“Genoeg, genoeg”, zei Lizzie nadat ze weer op adem gekomen was. “Tijd voor wat lekkers, we hebben cake en ijs & er is ook vruchten limonade.” “IJs? O hemels!”, gilde Kitty, “Ik neem ijs.” Georgiana koos een glas limonade en nam plaats achter de piano. Ze begon te spelen en al snel genoot iedereen van de muziek.
Darcy pakte Lizzies hand en hij vroeg haar ten dans. Al snel zwierde het echtpaar over de dansvloer. En ook Meneer & Mevrouw Bennet waagden zich even op een dansje. Mary deed zoals gewoonlijk niet mee. Toch was er geen enkele persoon aanwezig op dit 1-jarig huwelijksfeest die later niet zou zeggen: ik heb de tijd van mijn leven gehad.
Dat waren ook precies de woorden die Lizzie later tegen Darcy zei, na het sluiten van de slaapkamer deur. “Ik heb de tijd van mijn leven gehad, maar wat ben ik blij dat we nu eindelijk alleen zijn.” Darcy omhelsde haar eens stevig, en fluisterde in haar oor: “Ik ook schat…”

(c) Kirsten Steins