Deze inzending voor onze Pride and Prejudice schrijfwedstrijd is geschreven door Paulien Baeten.

Het diner werd opgediend. Elizabeth hield haar bedienden nauw in de gaten. Het was een gewoonte van haar geworden nu ze haar eigen huishouden moest runnen.
Het was zaterdagavond, haar wekelijkse afspraak met Jane en Bingley. In het begin van hun huwelijk hadden Jane en Elizabeth het zo moeilijk gehad omdat ze elkaar niet meer elke dag konden zien! Het was vanzelfsprekend dat ze brieven uitwisselden, maar dat was de intieme zusjes niet genoeg. Hun nieuwe status bracht heel wat verantwoordelijkheden met zich mee en om elkaar toch minstens één keer per week te kunnen zien, hadden ze deze afspraak gemaakt. Om de beurt spraken ze bij elkaar af, soms maakten ze er een heus diner van met al hun kennissen en soms hielden ze het bescheiden.

Tijdens het eten liet Elizabeth haar blik naar het hoofd van de tafel glijden. Ze was het nog steeds niet gewoon dat ze hem bij zijn voornaam mocht aanspreken als ze onder hun tweeën waren, ‘Darcy’ was zo vanzelfsprekend! Nu, na een jaar huwelijk, kon ze nog altijd niet vatten hoe ze het zo had kunnen treffen. Hij was zo een lieve, knappe, verlegen en talentvolle man! Ook vroeg ze zich nog steeds af hoe ze een tijd toch zo blind kon zijn geweest! Het was waar dat hij uiterst verkeerde handelingen had gevoerd, maar zijzelf was geen haar beter geweest! Net als hij had ze steeds de verkeerde conclusies getrokken! Hem had ze allang vergeven, maar ze had moeite om het zichzelf te vergeven.

Zouden Darcy en Bingley nog over interessante neven beschikken?

Precies alsof Elizabeth hem had aangesproken, keek Darcy op. Ze vond het hartverwarmend dat ze zo op elkaar ingespeeld waren, net alsof ze elkaars gedachten konden lezen. Hij glimlachte naar haar met die ene lach die hij alleen Elizabeth gunde en ze voelde hoe haar ogen begonnen te schitteren. Overtuigd van hun liefde was ze, anders had ze hem nooit haar hand gegeven. Noodgedwongen moest ze hun oogcontact verbreken toen Jane aankondigde dat ze groot nieuws had: Lydia was in verwachting! Elizabeth bewonderde haar zuster om diens enthousiasme om zo een schandelijke huwelijk. Nee, Wickham en Lydia waren nog niet vergeven.

Aan de andere kant van de tafel hoorde ze Caroline Bingley gniffelen. Die goedaardige Bingley had zijn norse zuster ook meegebracht. Elizabeth had medelijden met haar, haar plannetjes omtrent de huwelijken tussen haarzelf en Darcy en tussen haar broer met Georgiana waren volledig in het water gevallen bij de verschijning van de zusjes Bennet! Misschien moesten Jane en Elizabeth Caroline ook maar aan een goede echtgenoot helpen, maar niet vooraleer ze de beste kandidaten hadden uitgezocht voor hun eigen zusters! Dat zou op zich al een heuse karwei worden, Mary, Kitty en Georgiana natuurlijk ook! Zouden Darcy en Bingley nog over interessante neven beschikken? Of gingen ze op zoek naar een tweede Collins voor hun beste vriendin Caroline? Jammer dat dat een onmogelijke zoektocht was, want wat zouden ze toch goed bij elkaar passen. Die arme Charlotte…