Lieve J,
Wat mij toch overkwam de afgelopen week … Ik ging op een krukje staan om iets op te hangen en zakte erdoorheen! Heel langzaam draaide een van de poten weg. Ik kon me nog net vastgrijpen aan een verwarmingsbuis en op de grond springen. Niets aan de hand dus verder, behalve dan dat ik wel een complex kreeg over mijn omvang!
Het was een krukje dat ik een paar jaar geleden bij een Zweeds woonwarenhuis had gekocht. Als je goed om je heen kijkt, zie je het type overal terug: op school, bij de bibliotheek, bij de huisarts, noem maar op. Ze zeggen altijd dat de Billy-boekenkast het best verkochte meubelstuk is, maar dit krukje staat vast op de tweede plaats.
Hoewel mijn lief het krukje wilde repareren, riep ik meteen dat we het maar weg moesten gooien. Omdat we, zo voegde ik er nog aan toe, voor nog geen tientje een nieuwe kunnen kopen. Terwijl ik het zei, besefte ik opeens dat ik daarmee een vreselijk voorbeeld ben van onze wegwerpmaatschappij.
Ik voelde me meteen ongemakkelijk. Ik probeer altijd zo bewust mogelijk te leven en niets te verspillen. Ik scheid al het afval, heb overal spaarlampen en eet zo veel mogelijk de groenten van het seizoen. Maar volgens mij kan ik nog een voorbeeld nemen aan jullie wat duurzaamheid betreft. Jij en je huisgenoten gooien vast nooit iets weg. Jullie verstellen je kleren, hebben een kliekjesdag en geven kapotte meubels een tweede leven.
Ergens is het hopeloos misgegaan met de mensheid. Het is een combinatie van hebzucht, spilzucht en ontwikkeling. Wil je je moeder vragen of ze dat lekkere recept van broodpudding voor me wil opschrijven? Dan kunnen we vanaf nu in elk geval ons oude brood zelf opmaken. De vogels en eenden in de buurt worden veel te dik en lui van onze droge boterhammen!
Liefs,
A
Anke Werker en Rick de Haas
‘Follies and nonsense, whims and inconsistencies do divert me, I own, and I laugh at them whenever I can.’
Met dit citaat van Jane Austen (1775-1817) als motto schrijft Anke Werker (1972) brieven aan deze schrijfster. Een reactie verwacht ze niet. Wel hoopt ze antwoord te vinden op de vraag hoe anders de wereld van nu is in vergelijking met twee eeuwen geleden. En, is die wereld wel zo anders? Illustrator Rick de Haas voorziet de brieven van commentaar in beeld.
