Lieve J,

Inmiddels is het al bijna twee weken geleden, maar het blijft iets wat me dwarszit. Zondag 25 maart ging de zomertijd in. Die dag had daardoor welgeteld maar 23 uur. Pas in het laatste weekend van oktober krijgen we het terug. Dat voelt dan als een uurtje extra, maar daarmee houd ik mezelf mooi voor de gek. Want het is natuurlijk het gestolen uur van 25 maart.

Zo’n uur meer of minder maakt heel wat uit. In zestig minuten krijg ik heel wat voor elkaar. En eerlijk gezegd vind ik dat dagen in het algemeen aan de korte kant zijn. Iedere dag een uurtje extra zou ik heel goed kunnen gebruiken. Niet eens om al die dingen te doen waar ik net niet aan toe gekomen ben. Nee, het zou, zoals dat zo mooi genoemd wordt, een moment voor mezelf moeten zijn. Het zou bijvoorbeeld dat uur kunnen zijn dat ik normaal gesproken altijd nét niet overheb om te sporten.

Waardoor je de voordeur opent met een ongewassen, slaperig hoofd, of juist nijdig zit te wachten met een verpieterde lunch.

Het verzetten van de klok zorgt altijd voor verwarring. Hoewel sommige apparaten zich geruisloos aanpassen, zoals de iPhone en de computer, moet je andere klokken handmatig bijzetten. En dat laatste wordt weleens vergeten. Dat kan dan weer leiden tot ongemakkelijke situaties, als de zondagvisite een uur te vroeg (in het najaar) dan wel een uur te laat (in het voorjaar) is. Waardoor je de voordeur opent met een ongewassen, slaperig hoofd, of juist nijdig zit te wachten met een verpieterde lunch.

Doen jullie mee aan deze Europese afspraak? Of laat je het verzetten van de klok in jullie afgelegen plekje van de wereld aan je voorbijgaan? Ik zou me wel kunnen vinden in dat laatste. In de zomer is het gewoon langer licht. Punt. De biologische klok, want die is er ook nog, past zich vast makkelijker aan aan het geleidelijk lengen van de dagen, dan aan zo’n kunstmatige aanpak.

Volgend jaar kom ik wel naar jou als de zomertijd aanbreekt. Alhoewel, dan zit ik met het uur verschil tussen Engeland en Nederland. In Engeland is het een uur vroeger, dus als dan de klok voor zomertijd een uur vooruit wordt gezet, gaat hij bij de Engelse grens weer een uur achteruit en verandert er niets … Denk ik … Pfff, wat ingewikkeld!

Alvast fijne paasdagen voor jullie allemaal,
A

Anke Werker en Rick de Haas


‘Follies and nonsense, whims and inconsistencies do divert me, I own, and I laugh at them whenever I can.’
Met dit citaat van Jane Austen (1775-1817) als motto schrijft Anke Werker (1972) brieven aan deze schrijfster. Een reactie verwacht ze niet. Wel hoopt ze antwoord te vinden op de vraag hoe anders de wereld van nu is in vergelijking met twee eeuwen geleden. En, is die wereld wel zo anders? Illustrator Rick de Haas voorziet de brieven van commentaar in beeld.